Marcel Wetegrove, Maria Jazmin Duarte, Klaus Taube, Martin Rohloff, Hariprasad Gopalan, Christina Scheu, Gerhard Dehm i Angela Kruth.
Powłoki barierowe dla wodoru to warstwy ochronne składające się z materiałów o niskiej wewnętrznej dyfuzyjności i rozpuszczalności wodoru, wykazujące potencjał opóźniania, zmniejszania lub utrudniania przenikania wodoru. Oczekuje się, że powłoki z barierą wodorową umożliwią zastosowanie w gospodarce wodorowej stali podatnych na kruchość wodorową, w szczególności opłacalnych stali niskostopowych lub lekkich stali o wysokiej wytrzymałości. W tym celu badano głównie ceramiczne materiały powłokowe, w tym tlenki, azotki i węgliki. W niniejszym przeglądzie omówiono aktualny stan wiedzy w odniesieniu do przenikania wodoru dla różnych powłok. Al2O3TiAlN i TiC wydają się być najbardziej obiecującymi kandydatami z dużej puli materiałów ceramicznych. Metody powlekania są porównywane pod względem ich zdolności do wytwarzania warstw o odpowiedniej jakości i ich potencjału do skalowania do zastosowań przemysłowych. Omówiono różne konfiguracje do charakteryzowania przepuszczalności wodoru, wykorzystując zarówno wodór gazowy, jak i wodór pochodzący z reakcji elektrochemicznej. Na koniec przedstawiono możliwe ścieżki poprawy i optymalizacji powłok barierowych dla wodoru.
